Արմինֆո. ՄԱԿ-ում Ադրբեջանի մշտական ներկայացուցիչը ներկայացրել է փաստաթուղթ, որում 62 հայ ռազմագերիներ ներկայացված են՝ որպես ահաբեկիչներ: Այս մասին լրագրողների հետ զրույցում ասել է ԱԺ մարդու իրավունքների մշտական հանձնաժողովի փոխնախագահ Անի Սամսոնյանը ։
<Ըստ երևույթին, Մոսկվա այցից առաջ ադրբեջանական կողմը փորձում է գերիներին հայկական կողմին <վաճառել>՝ ավելի բարձր գնով ։ Պետք էր այդ մասին ավելի վաղ մտածել և անել հնարավորը, որպեսզի բացառվեր պատերազմից հետո նոր ռազմագերիների ի հայտ գալու փաստը ։ Որքան ինձ հայտնի է, Հայաստանի Մարդու իրավունքների պաշտպանի գրասենյակն արդեն ներկայացրել է փաստաթուղթ ՝ մանրամասն նկարագրելով, թե ինչպես են այդ ռազմագերիները հայտնվել Ադրբեջանում ։ Դա Ադրբեջանի կողմից մարդասիրական իրավունքի խախտում է, քանի որ ռազմագերուն դիվերսանտ ներկայացնելը հակասում է մարդու իրավունքների պաշտպանությանը եւ պատերազմից հետո ռազմագերիների հայրենադարձության բոլոր կանոններին>, - ասել է Սամսոնյանը ։
Այն հարցին, թե ինչ է սպասում <Լուսավոր Հայաստան> կուսակցությունը Նիկոլ Փաշինյանի Մոսկվա կատարած այցից՝ Անի Սամսոնյանը պատասխանել է. < Հիմա բոլորը կենտրոնացել են այն բանի վրա, թե ինչ է քննարկվելու Մոսկվայում, բայց ես կարծում եմ, որ դա շատ պարզ է ։ Ռազմագերիների հարցը, որն առավել կարեւոր է, ինչպես նաեւ ճանապարհների եւ տրանսպորտային ենթակառուցվածքների ապաշրջափակման շուրջ բանակցությունները: Խորապես մտահոգված եմ, որ բանակցող Նիկոլ Փաշինյանը, որին ծաղրում էր Ադրբեջանի նախագահը, բանակցություններ կսկսի Ալիևի հետ ։ Սա շատ վատ իրավիճակ է, թեկուզ զուտ հոգեբանական տեսանկյունից, մեզ մոտ կարող են լուրջ խնդիրներ առաջանալ>։
Այն հարցին, թե իրատեսական է համարում, որ, օրինակ, հայ արտահանողը կարող է ապրանքը Ռուսաստան տանել Ադրբեջանի տարածքով, Սամսոնյանը հայտարարել է․ <2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության 9-րդ կետում ասվում է, որ Հայաստանի Հանրապետությունը երաշխավորում է տրանսպորտային հաղորդակցությունը Ադրբեջանի Հանրապետության եւ Նախիջեւանի Ինքնավար Հանրապետության միջեւ, այսինքն՝ այդ կետում միայն Հայաստանի Հանրապետությունն է նշված է՝ որպես անվտանգության երաշխավոր։ Հայաստանն չի զբաղվում Ադրբեջանի նկատմամբ ատելություն սերմանելու քարոզչությամբ։ Սակայն, Բաքվում այնքան զարգացած է հակահայկական քաղաքականությունը, որ ոչ միայն հասարակությունը, այլև քաղաքական էլիտան նույն վերաբերմունքն է ցուցաբերում Հայաստանի նկատմամբ ։ Այս պայմաններում դժվար է պատկերացնել, թե ինչպես կերաշխավորվի մեր տեղաշարժի անվտանգությունը> ։