Արմինֆո. Միայն Մոսկվայի առաջարկած նոր կարգը կարող է դառնալ նրա նոր քաղաքականության հիմքը և ստեղծել նոր քաղաքական իրողություն, որում Ռուսաստանը կմնա Հարավային Կովկասում։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել քաղաքագետ Հայկ Բալանյանը ։
<Այդ կարգը, անշուշտ, պետք է ձեռնտու լինի Արևմուտքին, Իրանին, արաբական աշխարհին և, իհարկե, Հայաստանին ։ Այսօր արդեն կարելի է արձանագրել, որ Ռուսաստանի նախկին մոտեցումը նրան բերեց Թուրքիայի հետ առճակատման, Արևմուտքի ինքնամեկուսացման ՝ Թուրքիային Ռուսաստանի հետ կռվեցնելու համար, ՀԱՊԿ-ի՝ որպես ինստիտուտ ոչնչացման, Ադրբեջանի կորստին և Հայաստանին կորցնելու սպառնալիքի ։ Այնպես որ՝ Մոսկվան, այնուամենայնիվ, պետք է ընտրություն կատարի>,-գտնում է նա։
Բալանյանի գնահատմամբ ՝ Անկարայում ի սկզբանե հստակ հաշվարկվել են Մոսկվայի դիրքորոշումն ու քայլերը՝ համապատասխանաբար հաշվարկելով յուրաքանչյուր սեփական պատասխան քայլը։ Հենց թուրքերի գիտակցումը, որ Մոսկվան չի կարողանում հասկանալ տարածաշրջանի փոփոխվող իրողությունները, նրա կենտրոնացումը հին, վաղուց չգործող սխեմաների վրա, թույլ է տալիս Էրդողանին միշտ մեկ քայլ առաջ լինել Պուտինից։Այս առումով Էրդողանի կողմից Արցախում պատերազմ սանձազերծելու որևէ արկածախնդրություն չի եղել ։ Հստակ հաշվարկ և վստահություն կար, որ Ռուսաստանն առաջին օրերին կսպասեր Հայաստանի դիմումին, հետո կառաջարկեր իր <խաղաղապահ> ծառայությունները, կվարեր <թե մեզ, թե ձեզ> քաղաքականությունը և բանը կտաներ կողմերի հյուծման ՝ չհասկանալով, որ թուրքական կողմին հյուծել չի ստացվի։
<Ամեն ինչ այդպես էլ տեղի ունեցավ, բացառությամբ հայկական բանակի անօրինակ հերոսության, որը երեք շաբաթից ավելի դիմակայում է ադրբեջանա-թուրքական հարվածին ։ Եվ այսօր մենք տեսնում ենք, որ այն բանից հետո, երբ Անկարան վերջապես Մոսկվային բացատրեց, թե ինչում է գործը, Ռուսաստանը, շատ դանդաղ, բայց, այնուամենայնիվ, սկսեց փոխել առաջնահերթությունները ։ Սակայն, Մոսկվայի յուրաքանչյուր քայլին Անկարան պատասխանում է խաղադրույքների բարձրացմամբ ։ Այս առումով նույնիսկ առճակատման մակարդակի դանդաղ բարձրացումը կարող է որոշակի պահի Բաքվի և Անկարայի համար Նախիջևանի սահմանին իրավիճակի սրման մեկնարկ հանդիսանալ>, - նշել է նա ։
Այս առնչությամբ Հայաստանում Ռուսաստանի ռազմական ներկայության կտրուկ ավելացման բացակայության պայմաններում Հայաստանին տրամադրվող օգնության ավելացումը, քաղաքագետի կանխատեսումներով, Բաքվի և Անկարայի համար միայն առիթ կհանդիսանա էսկալացիայի աստիճանի բարձրացման համար, այլ ոչ թե՝ զսպող գործոն ։ Հետևաբար՝ մեծ պատերազմից կամ պարտությունից Ռուսաստանը, Բալանյանի գնահատմամբ, կարող է խուսափել միայն Հայաստանում ՌԴ զինված ուժերի խմբավորումն անհապաղ ուժեղացնելու միջոցով ՝ Հայաստանի բոլոր սահմանների հսկողությունն ուժեղացնելու նպատակով ։ Վերջինս կարձակի Հայաստանի ձեռքերն Արցախում։ ։ Եվ այդ ամենը, ըստ նրա, պետք է անել ոչ թե այսօր, այլ՝ երեկ ։ Քանի որ եթե վաղը դա արվի, կպարզվի, որ Էրդողանը կրկին մեկ քայլ առաջ է։