Արմինֆո. Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի եւ Հայաստանի շահերն այսօր ուղղակի համընկնում են ։ Բայց շատերը դա պարզապես չեն հասկանում մինչեւ վերջ։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի արծիք է հայտնել Գլոբալիզացիայի և տարածաշրջանային համագործակցության կենտրոնի ղեկավար Ստեփան Գրիգորյանը ՝ մեկնաբանելով Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի ՝ ՌԲԿ-ին տված հարցազրույցում արված հայտարարությունը հայ-ռուսական հարաբերությունների վերաբերյալ ։
<Այս առումով Հայաստանի վարչապետի հայտարարությունն այն մասին, որ <Ռուսաստանում պետք է հասկանան, որ Հայաստանում ՌԴ դաշնակիցը Փաշինյանը, Պետրոսյանը, Պողոսյանը, Սարգսյանը չեն, ՌԴ դաշնակիցը հայ ժողովուրդն է>, հատկապես կարևոր եմ համարում այսօր, երբ Թուրքիան փորձում է մխրճվել Հարավային Կովկասի գործերի մեջ և ապակայունացնել իրավիճակը>,- ընդգծել է նա ։
Ըստ քաղաքագետի ՝ Հայաստանի և Ռուսաստանի ռազմավարական բնույթի շահերի համընկնման մասին բոլորը գիտեն։ Իսկ այն շահերը, որոնք չեն համընկնում, նրա գնահատմամբ, կրում են բացառապես մարտավարական, այլ ոչ թե՝ ռազմավարական բնույթ։ Իսկ ռազմավարական առումով Երևանի և Մոսկվայի շահերը թելադրում են Հարավային Կովկասում կայունության պահպանումն ու ամրապնդումը։ Հայաստանի շահագրգռվածությունը տարածաշրջանի կայունության հարցում թելադրում են կենսական շահերը, Ռուսաստանի՝ իր կազմում Հյուսիսային Կովկասի առկայությունը։
Այս առումով, Գրիգորյանի գնահատմամբ, Մոսկվայի եւ Երեւանի հարաբերություններում գլխավորը ոչ թե Փաշինյան-Պուտին հարաբերությունների ջերմության աստիճանն է, այլ՝ երկու երկրների ռազմավարական շահերի համընկնումը:
<Այդ պատճառով էլ բառացիորեն մի քանի օր առաջ Ռուսաստանի նախագահը Էրդողանի հետ հեռախոսազրույցում զգուշացրել էր նրան Ադրբեջանի ագրեսիվ գործողություններին Թուրքիայի մասնակցության հնարավոր հետևանքների մասին ։ Խոսքն, իհարկե, Թուրքիայի կողմից Հայաստանի հետ պատերազմ սանձազերծելու մասին չէ ։ Թուրքերն ուղղակի կարող էին դրդել Ադրբեջանին հարվածներ հասցնել Հայաստանին՝ այս անգամ Նախիջևանի տարածքից։ Սակայն, նույնիսկ դա չի լինի, քանի որ նման սցենարը նույնչափ չի բխում Ռուսաստանի շահերից, որքան Հայաստանի շահերից չի բխում>, - ամփոփել է քաղաքագետը։