Արմինֆո. Անդրկովկասի պետությունների միջև հաղորդակցությունների ստեղծումն ու համատեղ շահագործումը միակ իրական հնարավորությունն է Պարսից ծոցը, Կասպից և Սև ծովերը կապելու համար։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել <Մեկ Հայաստան> կուսակցության առաջնորդ Արթուր Ղազինյանը ։
<Աշխարհագրությունն Անդրկովկասին լավ հեռանկարներ է տալիս դառնալու հզոր տրանսպորտային հանգույց ՝ Ասիան Եվրոպայի հետ կապող ծովային ճանապարհի այլընտրանքը։ Եվ միակ երկիրը, որը զգալի ազդեցություն ունի տարածաշրջանի վրա եւ ունի ենթակառուցվածքային հնարավորություններ մեր տարածաշրջանի տարանցիկ ներուժի վերականգնման համար, Ռուսաստանն է>, - կարծում է նա ։
Ղազինյանի գնահատմամբ ՝ Իրանի հետ համապատասխան համաձայնագրերի ձեռքբերումը Ռուսաստանին թույլ կտա ապահովել բեռների եւ էներգառեսուրսների փոխադրումը Պարսից ծոցից դեպի Եվրոպա: Եվրամիությունը, նրա գնահատմամբ, Անդրկովկասը դիտարկում է որպես <Հարավային էներգետիկ միջանցք> Կենտրոնական Ասիայից, Կասպից ավազանից եւ Պարսից ծոցից դեպի Եվրոպա էներգառեսուրսների տեղափոխման համար: Մոսկվան, համապատասխանաբար, ձգտում է վերահսկել դեպի Եվրոպա էներգառեսուրսների արտահանման բոլոր ուղիները ։
Քաղաքական գործիչը հատուկ ուշադրություն է դարձնում տարածաշրջանում էլեկտրաէներգետիկ միջանցքների ձեւավորմանը։ Մասնավորապես, <Հյուսիս-Հարավ> միջանցքի ՝ Հայաստանի, Իրանի, Վրաստանի եւ Ռուսաստանի մասնակցությամբ ։ Նրա կանխատեսումներով ՝ այս նախագիծը ոչ միայն կապահովի իր մասնակիցների էներգետիկ անվտանգությունը, այլեւ նախադրյալներ կստեղծի Ռուսաստանի եւ Վրաստանի միջեւ երկխոսության համար: Էլեկտրաէներգետիկ հզորությունների ավելցուկ ունեցող Հայաստանն իր հերթին ունի տարածաշրջանային հաբի բոլոր հեռանկարները՝ Իրաք եւ Սիրիա էլեկտրաէներգիա արտահանող Իրանի ենթակառուցվածքների միջոցով։
Ղազինյանը համոզված է Մոսկվայի կողմից Հայաստանի, Վրաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ՝ հանուն ընդհանուր շահերի երկխոսության նախաձեռնման անհրաժեշտության հարցում: Քանի որ միջազգային հարաբերությունների համակարգի վերափոխման ներկայիս տեմպերի պայմաններում իրավիճակը կանխազգալը և առավել ևս աշխարհաքաղաքական կենտրոնների դիրքը բազմամյա կտրվածքով կանխատեսելը շատ դժվար է ։
<Համարվում է, որ նման տարածաշրջանային նախագծերի զարգացումը հնարավոր կլինի բացառապես ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման դեպքում ։ Մինչդեռ հակամարտության կարգավորումը պետք է դիտարկվի ոչ թե որպես նախապայման, այլ՝ որպես հաղորդակցական նախագծերի զարգացման հետևանք ։ Տարածաշրջանում վստահության եւ համագործակցության մթնոլորտը պայմանավորված է հենց ընդհանուր շահերից բխող նախագծերի իրականացմամբ>, - ընդգծել է նա ։ Հակառակ դեպքում, տեսանելի ապագայում ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հեռանկարներ, ըստ Ղազինյանի, չեն նկատվում։
<Անդրկովկասում երկարաժամկետ զարգացման և ընդհանուր շահերի որոնման խնդիրը շատ բարդ է և խորքային ։ Եվ արդեն այսօր այն պետք է ուսումնասիրեն և վերլուծեն Մոսկվայի, Երևանի, Թբիլիսիի և Բաքվի ուղեղային կենտրոնները ։ Հենց այս գործընթացի սկզբնական ապաքաղաքականությունը թույլ կտա ստեղծել ապագայում դրա իրականացման մասնագիտական, փորձագիտական եւ ակադեմիական մեթոդներ և գործիքներ>,- ամփոփել է Ղազինյանը ։