Տպավորություն է ստեղծվում, որ պարբերաբար սրելով իրավիճակը Ղարաբաղում շփման գծում և Հայաստանի սահմանին՝ Իլհամ Ալիևը նպատակաուղղված փորձում է Սերժ Սարգսյանի հետ բանակցությունների նոր օրակարգ ստեղծել: Այլ կերպ ասած՝ դեկտեմբերի 19-ին Շվեյցարիայում կքննարկվեն արդեն ոչ թե խաղաղության պայմանները, այլ՝ հրադադարի նոր պայմանները:
Հայաստանի և ԼՂՀ զինված ուժերի և ադրբեջանական բանակի ստորաբաժանումների շփման գծում մարտական բախումների հրահրումը պաշտոնական Բաքվի քաղաքականության անբաժան բաղադրամասն է` Իլհամ Ալիևի կառավարման ողջ շրջանում: Վերջին ժամանակներս նման միջադեպերի հաճախակի դառնալը, ռեակտիվ հրետանի և, նույնիսկ, տանկեր կիրառելու փորձը խոսում է այն մասին, որ փոփոխված աշխարհաքաղաքական իրողությունները Ադրբեջանի իշխանություններին ստիպում են դիմել ռազմական շանտաժի ինտենսիֆիկացման` միջնորդների և հայկական կողմի նկատմամբ ճնշում գործադրելու նպատակով: Արևմուտքի հետ Ռուսաստանի հարաբերությունների կտրուկ սառեցման, ինչպես նաև ռուս-թուրքական հարաբերություններում ծագած լրջագույն ռազմաքաղաքակաան ճգնաժամի ֆոնին Ադրբեջանի ղեկավարության համար, գործնականում, Մոսկվայի, Վաշինգտոնի և Անկարայի միկջև ճկունորեն խուսավարելու տարածություն չի մնում: Իսկ եթե սրան գումարենք նաև նավթի գների անկումը և դրա արդյունահանման նվազումն Ադրբեջանում, ապա պարզ կդառնա, որ արցախա-ադրբեջանական հակամարտության ընդունելի լուծում որոնելու համար Ալիևին տրված ժամանակի լիմիտը լիովին սպառվել է: Եվ այժմ, ստիպված, կամ պետք է զգալի զիջումների գնա, կամ` իրապես պաատերազմի: Դատելով ըստ ամենայնի, Ալիևն առայժմ պատրաստ չէ ոչ մեկին, ոչ մյուսին և կփորձի ռետինը ձգել մինչև վերջ, այսինքն` մինչև այն պահը, երբ որոշում կկայացվի նրա փոխարեն, սակայն` առանց նրա:
Շատ գործընկերներ Բաքվի սադրանքները կապում են ռուս-թուրքական հարաբերությունների սրացման հետ: Ձեր կարծիքվ, որքանո՞վ է հիմնավոր նման վարկածը, և ինչպիսի՞ն են դրա հեռանկարները՝ հաշվի առնելով, որ ռուսական ռմբարկուի խոցման հետ կապված իրավիճակում Բաքուն, ի տարբերություն Երևանի, անվերապահորեն աջակցեց Անկարայի դիրքորոշմանը, ինչը հերթական անդամ փարատեց ռուս-ադրբեջանական դաշնակցության առնչությամբ պատրանքները:
Չեմ համաձայնի նման մեկնաբանությանը: Հայկական և ադրբեջանական զինված ուժերի շփման գծում լարվածության ակնհայտ աճն սկսվել է թուրքերի կողմից ռուսական ռմբարկուի խոցումից շատ առաջ: Միաժամանակ ռուսական խոցված ռմբարկուի առնչությամբ Բաքվի պաշտոնական դիրքորոշումն Անկարայի դիրքորոշմանն անվերապահորեն աջակցելու վերաբերյալ բավական ցուցադրական էր: Հատկանշական է այն, որ այդ հարցում Անկարային աջակցող Ադրբեջանի առաջնորդի նկատմամբ Ռուսաստանի ղեկավարության վերաբերմունքը դեռևս արտաքուստ որևէ փոփոխություն չի կրել: Դա վկայում է այն մասին, որ Ադրբեջանը խիստ անհրաժեշտ է Կրեմլին՝ Ալիևի հետ կամ առանց նրա:
Տարեսկզբից Հայաստանի զինված ուժերը և ԼՂՀ պաշտպանության բանակը կորցրել են մի քանի տասնյակ զինծառայող: Միայն դեկտեմբերին ԼՂՀ պաշտպանության բանակը յոթ զինծառայող է կորցրել: Արդյո՞ք բավարար եք համարում զինծառայողների շրջանում զոհերի խանխարգելմանը և պատասխան միջոցների մշկմանն ուղղված Արցախի և Հայաստանի բարձրագույն բանակային ղեկավարության գործողությունները:
Հայ զինծառայողների շրջանում զոհերն Արցախի և Հայաստանի ոչ թե զինվորական, այլ, առավելապես, քաղաքական ղեկավարության խղճի վրա են: Իմ կարծիքով, հենց այդտեղ է հարկավոր փնտրել խնդրի արմատը: Ողջ խնդիրը դա է: Մեր զինվորականները լիովին կատարում են երկրի սահմանների պաշտպանության խնդիրը, իսկ ահա գործող հայ պաշտոնյաների պաշտոնապես որգդեգրած քաղաքական-դիվանագիտական մոտեցումները ակնհայտորեն վնասակար են և նպաստում են այն բանին, որ ադրբեջանական կողմի ագրեսիվ գործողությունները ոչ միայն չեն նվազել, այլ, նույնիսկ, աճել են ժամանակի ընթացքում:
Դեկտեմբերի 8-ին Կրասնոդարի երկրամասից Հայաստանում տեղակայված ՙԷրեբունի՚ ռուսական ավիաբազա է ժամանել 7 ժամանակակից հարվածային ուղղաթիռ: Մինչև տարեվերջ ավիաբազա կտեղոփոխվի ուղղաթիռների ևս մեկ խմնաքանակ: Արդյո՞ք Հայաստանում ռուսական ռազմական ներկայության ամրապնդումը պայմանավորված է միայն Թուրքիայի հետ հարաբերությունների սրմամբ:
Ռուս-թուրքական հարաբերությունները կշարունակեն սրվել՝ առնվազն այնքան ժամանակ, քանի դեռ իշխանության ղեկին են գտնվում նախագահներ Վլադիմիր Պուտինը և Ռեջեփ Էրդողանը: Բայց նույնիսկ նրանից մեկի հեռացմամբ կոնֆլիկտից կվերանա ընդամենը դրա միջանձնային բաղադրիչը, մինչդեռ ռուս-թուրքական դիմակայության հետագա ուժեղացումը պայմանավորված է աշխարհաքաղաքական գլոբալ գործընթացի բուն էությամբ և հիմնական պարամետրերով:
Գոյություն ունի վարկած, ըստ որի Հայաստանի սահմանադրական բարեփոխումները պայմանավորված էին այդ թվում՝ ՙարևմտյան պատվերով՚, ինչը հեռահար նպատակներ է հետապնդել՝ բնականաբար Ռուսաստանին հակասող: Որքանո՞վ է հիմնավոր նման վարկածը:
ՀՀ Սահմանադրության ՙբարեփոխման՚ արտաքին պատվերի վարկածը բացառված չէ:
Դա միանգամայն հնարավոր է՝ հաշվի առնելով, որ շնորհիվ այդ ՙբարեփոխումների՚ մեր երկիրը կարող է արտաքին կառավարման տակ հայտնվել՝ առանց որևէ մեկի, ով անձնապես պատասխանատու կլինի դրա համար: Միաժամանակ, բարեփոխված Սահմանադրության շնորհիվ այսուհետ Հայաստանում փակ է կառավարող կամ պաշտոնապես ընդդիմադիր կուսակցապետության հետ չփոխկապակցված անձանց՝ իշխանության հասնելու նույնիսկ տեսական հնարավորությունը:
Միաժամանակ միանշանակ չէի հավաստի, որ ներկայիս ՙսահմանադրական իրարանցումը՚ արևմտյան պատվեր է: Այստեղ ավելի խորքային հոսանքներ կան:
Կմեկնաբանե՞ք Արևմուտքի և Ռուսաստանի դիմակայությունում Հայաստանի ներգրավման հնարավորությունը՝ ՙԻսլամական պետության՚ ահաբեկիչների սպառնալիքների աշխարհագրության ընդլայնման պայմաններում:
Հայաստանի համար, հատկապես ռուս-թուրքական ճգնաժամի համատեքստում, շատ ավելի ակտուալ է դարձել Ադրբեջանի և պակաս չափով Թուրքիայի հետ կոնվենցիոնալ պատերազմի սպառնալիքը, քան ինչ-որ ահաբեկչական խմբավորումների մշտական և մասշտաբային հարձակումների թիրախ դառնալու ռիսկը:Ամեն դեպքում մենք պետք է պատրաստ լինենք ցանկացած տեսակի սպառնալիքի կանխմանը և/կամ դիմագրավմանը, և, կարծում եմ, ավելորդ չի լինի, եթե այդ համատեքստում մշակվի և իրականացվի քաղաքացիական բնակչության սպառազինման և համապատասխան նախապատրաստման խելամիտ հայեցակարգ:
Հայ գեներալը բացառել է հայ-թուրքական սահմանին որևէ սադրանք, քանի դեռ այնտեղ ծածանվում է Ռուսաստանի դրոշը
"Խաղաղության խաչմերուկն" իրականությունից կտրված նախագիծ է
ԵՄԱ ղեկավար. Եթե ԵՄ-ը մնա այն միավորումը, որպիսին հանդես է եկել վերջին տարիներին, ապա Հայաստանի անդամակցությունն այդ կառույցին, գործնականում, անհնար է
Քաղաքագետ. Հայաստանի իշխանությունների բոլոր գործողությունները խոսում են այն մասին, որ երկիրը ընթանում է իր պետականության լուծարման ճանապարհով
"Խաղաղության խաչմերուկը" Անկարայի և Բաքվի կողմից Երևանին պարտադրված պանթյուրքական նախագիծ է. Արթուր Խաչատրյան
Լավրով․Հայաստանի իշխանությունների միակողմանի զիջումները Հայաստանի սահմանները դարձնում են շարժական
"Ինչ լավ է, որ 50 մետր հեռավորության վրա Ադրբեջանն է". Փաշինյանը տավուշցիներին նշել է ադրբեջանցիների հետ առևտրի հեռանկարները
Ոսկեպարում սկսվել է հանրահավաք հանուն հայոց պետականության
Չկա վերադարձ պատմական Հայաստանի գաղափարին. կոչ է անում Փաշինյանը
Պետդեպարտամենտի նախկին պաշտոնյա. Վաշինգտոնին դա կարող է դուր չգալ, բայց Հայաստանի անվտանգության լավագույն երաշխավորները Ռուսաստանն ու Իրանն են
Տիգրան Ավինյանը՝ Երևանում ծառահատումների կասեցման մասին. Եթե կա այլ գիտական կարծիք, մենք պատրաստ ենք լսել, իսկ եթե ոչ ՝ պետք չէ քաղաքից ժամանակ խլել
Փաշինյանը Հիսուս Քրիստոսի ճանապարհը համեմատել է այն դժվարությունների հետ, որոնց բախվել է իր քաղաքական ուժը
Ռուս սենատոր. Հայաստանի իշխանությունների այսօրվա քաղաքականությունը կարող է հարված հասցնել տարածաշրջանային և համաշխարհային գործերում Երևանի հեռանկարներին
Այսօր Հայաստանում ուժերի գերլարում է պետք՝ բոլոր ունակ մարդկանց համատեղ աշխատանք. վերլուծաբան
Պետությունը շահագրգիռ է Հայաստանում բնակվող բոլոր ազգային համայնքների զարգացման հարցերում. Փաշինյան
ՌԴ ԱԳՆ. Մոսկվան Երեւանի հետ հարաբերություններում "ամրության ստուգում" է անցել
Փաշինյան. արտաքին ուժերը նույնպես դրդել են Ղարաբաղում էթնիկ զտում կազմակերպող հիմնական ուժին
Նախկին քաղաքապետ. Մեր քաղաքական ուժը գնալու է ինստիտուցիոնալ լուծումների ճանապարհով
Դաշնակիցներ, ուղեկիցներ և դաշինքների պատրանքներ. Մարկեդովնովը՝ Հայաստանի արտաքին քաղաքականության մասին՝ նոր իրողություններում
